Dzień sku­pie­nia WKC w Gar­wo­li­nie. Par­fia Prze­mie­nie­nia Pań­skie­go — odno­wie­nie WKC. W homi­lii i kon­fe­ren­cji ks. Bogu­sław Wit­kow­ski CPPS mówił — o powro­cie do fun­da­men­tów, o życiu Sło­wem Życia, o życie w praw­dzi­wej miło­ści, któ­ra jest służ­bą. Wte­dy świat zoba­czy i uwie­rzy w Chry­stu­sa przez naszą jed­ność. Miłość jest rewo­lu­cją dla świa­ta. Sta­waj­my po stro­nie Miło­ści a nie nienawiści!
DSC00506

DSC00505

28 maja w para­fii Prze­mie­nie­nia Pań­skie­go w  Gar­wo­li­nie odby­ło się  jed­no­dnio­we sku­pie­nie Wspól­no­ty Krwi Chry­stu­sa z ks. Bogu­sła­wem Wit­kow­skim CPPS mode­ra­to­rem kra­jo­wym i pod­re­gio­nu oża­row­skie­go WKC. Zaszczy­ci­li nas też swo­ją obec­no­ścią Tere­sa Świ­der­ska ani­ma­tor­ka pod­re­gio­nu oża­row­skie­go i ks. Grze­gorz Gła­dysz opie­kun WKC w tej parafii.
O godz. 10.00 roz­po­czę­ła się ado­ra­cja Naj­święt­sze­go Sakra­men­tu poświę­co­na uwiel­bie­niu i dzięk­czy­nie­niu Panu Bogu za Jego Krew i Miło­sier­dzie, któ­rych mocy doświad­cza­my codzien­nie w naszym oso­bi­stym i wspól­no­to­wym życiu. W cza­sie ado­ra­cji mogli­śmy korzy­stać z łaski Sakra­men­tu Pojed­na­nia w kon­fe­sjo­na­le Miło­sier­dzia (było wie­lu chętnych).
Następ­nie roz­po­czę­ła się Eucha­ry­stia, któ­rej prze­wod­ni­czył i homi­lię wygło­sił ks. Bogu­sław Wit­kow­ski. W homi­lii nawią­zał do nauki wygło­szo­nej tego dnia rano do ano­ni­mo­wych alko­ho­li­ków. Szcze­gól­nie zapa­dły w naszym ser­cu sło­wa aby­śmy uczy­li się żyć chwi­lą obec­ną, nie wra­ca­li do prze­szło­ści i nie mar­twi­li się zbyt­nio o przy­szłość. Win­ni­śmy pro­sić Pana Boga o więk­szą wia­rę, zaufa­nie i miłość w naszym życiu ale też wiel­bić Boga w trudnościach.
Po Mszy Świę­tej uda­li­śmy się na aga­pę do auli Kato­lic­kie­go Liceum Ogól­no­kształ­cą­ce­go. W cza­sie kon­fe­ren­cji w sali ks. Bogu­sław mówił o naszej roli we Wspól­no­cie i życiu codzien­nym. Szcze­gól­nie moc­ne były sło­wa mówią­ce: „Kto nie przy­jeż­dża do źró­dła, ten umie­ra ducho­wo” (nie zaspo­ka­ja pra­gnie­nia ser­ca a z cza­sem prze­sta­je odczu­wać to pra­gnie­nie, sta­je się zobo­jęt­nia­ły lub „szu­ka” gdzie indziej). Powin­ni­śmy nie tyl­ko sta­rać się żyć Sło­wem Życia ale też swo­im życiem świad­czyć o Ewan­ge­lii, że cier­pie­nie ma sens i słu­ży zba­wie­niu. Bar­dzo waż­ne są nasze rela­cje we Wspól­no­cie — miłość i jed­ność czy rywa­li­za­cja i nie­chęć są w nas. Akt prze­ba­cze­nia zawsze powi­nien poprze­dzać spo­tka­nie modli­tew­ne. Każ­dy czło­nek WKC ma obo­wią­zek przy­naj­mniej jeden raz w roku uczest­ni­czyć w sku­pie­niu w Domu Misyj­nym (tyl­ko poważ­na cho­ro­ba jest usprawiedliwieniem).
Obser­wu­je­my w ostat­nich latach, że nasza Wspól­no­ta sta­rze­je się, jed­nak nie nale­ży tyl­ko narze­kać na ten stan ale wię­cej modlić się też w tej inten­cji, nieść wia­rę innym,czynić co do nas nale­ży (misyj­ność) a resz­tę zosta­wić i zaufać Panu Bogu (zgod­nie z posta­wą naszych świę­tych patronów).
W spo­tka­niu wzię­li udział człon­ko­wie WKC z Gar­wo­li­na (wszyst­kie para­fie) ale też  z Łaska­rze­wa, Sobo­le­wa i Boro­wia. Było też kil­ko­ro sym­pa­ty­ków,  ogó­łem ok. 40 osób.
Dzię­ku­je­my Panu Bogu za ten czas, któ­ry mogli­śmy Jemu ofia­ro­wać, za tę ucztę ducho­wą, któ­rej mogli­śmy doświad­czyć. Jeste­śmy wdzięcz­ni ks. Bogu­sła­wo­wi za Sło­wo, któ­re do nas wygło­sił, za czas i ser­ce, któ­re nam oka­zał. Sio­strze Tere­sie dzię­ku­je­my za jej tro­skę o nasz roz­wój i for­ma­cję. Jeste­śmy wdzięcz­ni ks. pro­bosz­czo­wi Ryszar­do­wi Andrusz­cza­ko­wi, któ­re­go repre­zen­to­wał ks. opie­kun Grze­gorz, za pomoc i życz­li­wość w orga­ni­za­cji tej uro­czy­sto­ści. Dzię­kuj­my też sobie nawza­jem za każ­de­go z nas będą­cych na tym spo­tka­niu, bo każ­da taka obec­ność jest nie­oce­nio­na i waż­na w oczach Boga.

Bło­go­sła­wio­na Krew Jezusowa!
Maria Brach WKC Die­ce­zja siedlecka