Modlitwa

Podob­nie jak Jezus z modli­twy czer­pał świa­tło i moc do picia z kie­li­cha, któ­ry dał Mu Ojciec (por. Łk 22, 39; J 18, 11), tak i my w modli­twie odnaj­du­je­my świa­tło i siłę do wypeł­nie­nia nasze­go posłan­nic­twa (por. AA 4). Chęt­nie łączy­my się z kul­tem publicz­nym Kościo­ła poprzez cele­bra­cję Litur­gii Godzin, któ­ra przy­go­to­wu­je i prze­dłu­ża na poszcze­gól­ne godzi­ny dnia uwiel­bie­nie, dzięk­czy­nie­nie, wspo­mnie­nie tajem­ni­cy zba­wie­nia, któ­re znaj­du­ją się w tajem­ni­cy Eucha­ry­stii (por. IGLH 12). Mamy w pamię­ci tak­że poboż­ne ćwi­cze­nia ku Krwi Chry­stu­sa, któ­re są w har­mo­nii ze Świę­tą Litur­gią (por. SC 12–13). Zacho­wu­je­my suge­stie Sta­tu­tów Regio­nal­nych doty­czą­ce cele­bra­cji świąt litur­gicz­nych i szcze­gól­nych prak­tyk poboż­no­ści, jak np. nie­któ­rych Litur­gii Godzin, roz­my­śla­nia itd. (SG 8.)