wia­do­mość poda­ła Tere­sa Kujawska -
W naszym Pod­re­gio­nie Swa­rzew­skim powsta­ło pisem­ko „Nasz Ani­ma­tor”. Uka­zał się już trze­ci numer. Pisem­ko zawie­ra homi­lie na temat for­ma­cyj­ny i naj­bliż­sze wyda­rze­nia w Pod­re­gio­nie.                                                      

Prezent1Nasz Ani­ma­tor

 Zgro­ma­dze­nie Misjo­na­rzy Krwi Chrystusa

Dom  Misyj­ny Świę­te­go Józe­fa, Swarzewo

  ks. Pro­no­bi­sa 6a, 84–100 Puck 

http://wkcswarzewo.blogspot.com/

 http://dommisyjnyswarzewo.blogspot.com/ 

                                                                                                 tel.    (58) 674 14 29

                                                                                    Sty­czeń 2016  Nr. 3

Dro­dzy Bra­cia i Siostry!

Jeste­śmy po kolej­nym Sku­pie­niu dla ani­ma­to­rów die­ce­zjal­nych i para­fial­nych, a tak­że dla wszyst­kich chęt­nych, któ­re mia­ło miej­sce w naszym Domu Misyj­nym w Swa­rze­wie w dniach 22–24 stycz­nia nowe­go już 2016 roku. Tym razem nasze spo­tka­nie prze­bie­ga­ło w uro­czy­stej atmos­fe­rze, bowiem zbie­gło się z 15-leciem moje­go kapłań­stwa. Jestem wdzięcz­ny Bogu, że swo­ją rocz­ni­cę kapłań­stwa mogłem prze­ży­wać wła­śnie z Wami naj­bliż­szy­mi mi oso­ba­mi ze Wspól­no­ty Krwi Chry­stu­sa, bowiem krót­ko po świę­ce­niach kapłań­skich, zosta­łem dele­go­wa­ny do pra­cy dusz­pa­ster­skiej jako mode­ra­tor WKC w pod­re­gio­nie zamoj­skim, gdzie pra­co­wa­łem przez 5 lat, a potem przez 2 lata w kolej­nym pod­re­gio­nie w Oża­ro­wie Mazo­wiec­kim. Następ­nie przez 5 lat pra­co­wa­łem w Niem­czech, gdzie rów­nież 3 lata posłu­gi­wa­łem tam­tej­szej Wspól­no­cie Krwi Chry­stu­sa przy Sank­tu­arium Czar­nej Madon­ny w Baum­gär­tle przy któ­rym znaj­du­je się rów­nież nasz dom misyj­ny. Teraz jestem tutaj z Wami w Swa­rze­wie i cie­szę się, że może­my ubo­ga­cać się naszą wia­rą przez wspól­ne orga­ni­zo­wa­nie róż­nych spo­tkań, sku­pień i reko­lek­cji by gło­sić dobrą nowi­nę w duchu św. Kaspra, nasze­go zało­ży­cie­la, któ­re­mu tak bar­dzo zależało,

aby żad­na kro­pla krwi Chry­stu­sa nie zosta­ła prze­la­na nada­rem­nie. Za wszyst­kie wyra­zy życz­li­wo­ści, dobre sło­wo, a przede wszyst­kim modli­twę z ser­ca Wam dzię­ku­ję i obie­cu­ję, że zro­bię wszyst­ko, aby czas dany nam przez Boga w naszej win­ni­cy jaką jest WKC był prze­ży­ty jak najowocniej.

Przy­po­mnij­my sobie, że nowy 2016 rok upły­wa w Koście­le kato­lic­kim na całym świe­cie pod hasłem Boże­go Miło­sier­dzia. My nato­miast oprócz tego tema­tu pod­czas nasze­go Sku­pie­nia kon­ty­nu­owa­li­śmy temat roku for­ma­cyj­ne­go Wspól­no­ty Krwi Chry­stu­sa w Pol­sce, jakim jest: Roze­zna­wa­nie woli Bożej. Wypeł­nia­nie woli Bożej jest prze­cież isto­tą nasze­go życia chrze­ści­jań­skie­go, dla­te­go też na tym sku­pie­niu sta­ra­li­śmy sobie odpo­wie­dzieć na pyta­nie: Jak rozu­mieć Wolę Bożą w tru­dach codzien­ne­go życia? Tak wła­śnie brzmiał temat tego spo­tka­nia, jako jeden z tema­tów cząstkowych.

Uświa­do­mi­li­śmy sobie, że łatwo jest wypeł­niać wolę Bożą, gdy wszyst­ko w mia­rę dobrze się ukła­da, gdy żyje­my w Bożej obec­no­ści i nic nam nie zagra­ża, a nawet czę­sto przez Boga jeste­śmy wysłu­chi­wa­ni. Wte­dy łatwo przy­jąć nam sło­wa św. Paw­ła: Raduj­cie się zawsze w Panu (…) Niech będzie zna­na wszyst­kim ludziom wasza wyro­zu­mia­ła łagod­ność: Pan jest bli­sko!(Flp 4,4–5). Trud­niej jest gdy doty­ka nas ósme bło­go­sła­wień­stwo: Bło­go­sła­wie­ni jeste­ście, gdy /ludzie/ wam urą­ga­ją i prze­śla­du­ją was, i gdy z mego powo­du mówią kłam­li­wie wszyst­ko złe na was. Ciesz­cie się i raduj­cie, albo­wiem wasza nagro­da wiel­ka jest w nie­bie. Tak bowiem prze­śla­do­wa­li pro­ro­ków, któ­rzy byli przed wami (Mt 5,11–12).

Ostat­nio spo­ro cza­su byłem na spo­tka­niach opłat­ko­wych w róż­nych miej­sco­wo­ściach nasze­go Pod­re­gio­nu. Spo­ro się dowie­dzia­łem, wie­le pro­ble­mów zauwa­ży­łem, wie­le doświad­czeń mi prze­ka­za­no. Dzię­ki tym spo­tka­niom wza­jem­nie się ubo­ga­ci­li­śmy. Jeden waż­ny wnio­sek szcze­gól­nie moc­no wypły­wa z tych spotkań.

Otóż wska­zu­je na wiel­kie dobro pły­ną­ce ze spo­tkań w gru­pach tygo­dnio­wych. – Wspól­na modli­twa nie­jed­no­krot­nie wysłu­cha­na, bycie razem w gru­pie pozwa­la­ją­cej się otwo­rzyć i mówić na temat wia­ry, pro­stym, nor­mal­nym języ­kiem, dzie­lić się doświad­cze­nia­mi Boga w życiu, wzbo­ga­cać i umac­niać wia­rę, wzra­stać w dobrym krok po kro­ku dzię­ki Sło­wu życia, wspól­nie doświad­czać obec­no­ści Chry­stu­sa zgod­nie z ewan­ge­lią. I wie­le innych pozy­tyw­nych skut­ków spo­tkań w gru­pach Wspól­no­ty Krwi Chry­stu­sa przed­sta­wi­li mi ich człon­ko­wie. Te nasze wspól­no­ty, małe grup­ki są taki­mi schro­na­mi przed poci­ska­mi dia­bła, są też miej­scem uko­je­nia ducho­we­go dla serc pora­nio­nych przez zło oto­cze­nia w rodzi­nach i wszę­dzie tam, gdzie trud­ne sytu­acje są przy­czy­ną zała­ma­nia, a nawet roz­pa­czy. W nich moż­na leczyć rany, aby na nowo uwie­rzyć w zwy­cię­stwo dobra nad złem, Boga nad sza­ta­nem. Cho­dzi też o to, aby uwie­rzyć w sens cier­pie­nia, któ­re połą­czo­ne ze zbaw­czym cier­pie­niem Jezu­sa na krzy­żu może wydać wspa­nia­łe owo­ce, podob­nie jak mówił św. Paweł: Teraz radu­ję się w cier­pie­niach za was i ze swej stro­ny w moim cie­le dopeł­niam bra­ki udręk Chry­stu­sa dla dobra Jego Cia­ła, któ­rym jest Kościół (Kol 1,24).

Zatem myślę, że war­to cza­sem zre­zy­gno­wać z for­ma­li­zmów, nad­mier­nych wyma­gań, spraw­dzia­nów, ocen, na rzecz upo­wszech­nia­nia naszych wspól­not, aby speł­nia­ło się pra­gnie­nie św. Kaspra, żeby jak naj­wię­cej dusz sko­rzy­sta­ło z odku­pień­czej mocy Krwi Zba­wi­cie­la, aby też dzie­lić się dobrem, któ­re Bóg zło­żył w nasze ręce poprzez cha­ry­zmat Krwi Chry­stu­sa. W róż­ny spo­sób powo­łu­je Bóg do WKC. Znam np. oso­by, któ­rym naj­pierw spodo­bał się nasz krzy­żyk, a w trak­cie spo­tkań roz­mi­ło­wa­ły się w naszej meto­dzie pra­cy nad sobą, w naszej dro­dze do zba­wie­nia. Inni odna­leź­li się w któ­rejś z tajem­nic nasze­go Różań­ca do Krwi Chry­stu­sa i dzię­ki temu zosta­li z nami. Jesz­cze inni doświad­czy­li mocy dzia­ła­nia Sło­wa życia, a jesz­cze inni zaspo­ko­ili swą potrze­bę bycia razem w obec­no­ści Chry­stu­sa. Myślę, że nie mam oce­niać, odrzu­cać, wery­fi­ko­wać wg wła­snych zamy­słów, ale każ­de­go przyj­mo­wać jako tego, któ­re­go do nas przy­słał Bóg. Niech Krew Chry­stu­sa czci, przyj­mu­je jak naj­wię­cej osób. Zamiast sztucz­nie zamy­kać drzwi przed ludź­mi, otwórz­my je na oścież. Prze­cież Jezus wybra­nych miał mało, ale nauczał i uzdra­wiał wie­lu nie pyta­jąc o nic wię­cej jak tyl­ko o wia­rę lub o miłość.

Niech Krew Chry­stu­sa leczy rany ludz­kich serc i niech je prze­mie­nia w świe­cie, w któ­rym coraz trud­niej odna­leźć sie­bie, odna­leźć Boga i dostrzec jasno gra­ni­cę mię­dzy dobrem a złem.

NAJBLIŻSZE TERMINY

10–14.02.2016 – Reko­lek­cje Wiel­ko­post­ne w para­fii pw. św. Mate­usza w Byd­gosz­czy (diec. byd­go­ska). Temat reko­lek­cji: Krew Chry­stu­sa w życiu chrześcijanina.

20.02.2016 – Sku­pie­nie WKC w para­fii św. Jerze­go w Kętrzy­nie (diec. war­miń­ska). Począ­tek Sku­pie­nia – godz. 15.00. Koron­ka do Boże­go Miło­sier­dzia. Msza św. ku czci krwi Chry­stu­sa o uzdro­wie­nie duszy i cia­ła. Wysta­wie­nie Naj­święt­sze­go Sakra­men­tu. Spo­tka­nie w sal­ce – Konferencja.

27.02.2016 – Spo­tka­nie z Radą Kra­jo­wą ani­ma­to­rów i mode­ra­to­rów pod­re­gio­nów WKC w Domu Misyj­nym w Oża­ro­wie Mazowieckim

05–09.03.2016 – Reko­lek­cje Wiel­ko­post­ne w para­fii pw. św. Anny i Szcze­pa­na w Bar­cze­wie (diec. war­miń­ska)

12.03.2016 – Sku­pie­nie WKC w para­fii pw. Mat­ki Bożej Kró­lo­wej Pol­ski w Elblą­gu. Począ­tek Sku­pie­nia – godz. 13.00. Kon­fe­ren­cja. 15.00 – Msza św. ku czci krwi Chry­stu­sa o uzdro­wie­nie duszy i cia­ła.  (diec. elbląska)

13–16.03.2016 – Reko­lek­cje Wiel­ko­post­ne w para­fii pw. św. Fabia­na i Seba­stia­na w Szczu­ce (diec. toruń­ska).

19.03.2016 –Odpust Świę­te­go Józe­fa w Domu Misyj­nym w Swarzewie.

Ks. Andrzej Szy­mań­ski, CPPS

wia­do­mość poda­ła: Tere­sa Kujawska